دانشگاه آزاد اسلامی
واحد اراک
دانشکده مدیریت گروه حسابداری
پایان نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد
گرایش: حسابداری
عنوان:
ارتباط بین بازدهی پورتفوی سهام و نسبتهای مالی آن در بورس اوراق بهادار تهران بین سالهای 1378 تا 1387
برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما،استاد مشاور و نگارنده درج نمی شود
تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل ورد به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
متن کامل را می توانید دانلود نمائید
چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)
ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه
با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند
موجود است
امروزه رسیدن به اهداف اقتصادی هر کشوری بدون مشارکت عمومی افراد آن کشور امری امکان ناپذیر است. یکی از راه های مشارکت افراد در توسعه اقتصادی، سرمایه گذاری در بازار سرمایه و بورس اوراق بهادار می باشد، چرا که از این طریق پس اندازهای کوچک و سرگردان به سمت فعالیت های مولد و تولیدی راه پیدا کرده، چرخ تولید و اقتصاد به حرکت در می آید.
یكی از مباحث مهمی كه تصمیمات سرمایه گذاران را تحت تأثیر قرار میدهد، بازده سهام است؛ زیرا اهمیت زیادی در افزایش ثروت سهامداران دارد. به همین دلیل محققان و دانشمندان مالی در پی یافتن متغیرهایی هستند كه از طریق آنها، بازده سهام را در دورههای آتی پیش بینی كنند. نسبتهای بازار گروهی از این متغیرها میباشند که برای پیش بینی بازده سهام و پورتفوی سهام در بازارهای سرمایه کاربرد دارند. در این راستا این پژوهش سعی بر آن دارد که به بررسی رابطه بین نسبتهای بازار پورتفوی سهام (نسبتهای قیمت به سود، قیمت به فروش، قیمت به جریان نقدی، قیمت به ارزش دفتری پورتفوی سهام و سه نسبت مالی حاصل از تجزیه نسبت قیمت به فروش) و بازدهی آن پورتفوی بپردازد.
در فصل اول این پژوهش تلاش شده است که کلیات تحقیق شامل مسأله، هدف، فرضیه ها و روش تحقیق، جامعه آماری و واژگان کلیدی پژوهش ارائه گردد.
- شرح و بیان مساله پژوهشی
یکی از اهداف و آرمانهای بازارهای سرمایه تخصیص بهینه و درست منابع مالی است؛ بدین معنی که منابع مالی متوجه مناسبترین و پربازدهترین بخشهای بازار شود. با توجه به این امر و همچنین علاقه و نیاز سرمایه گذاران به دستیابی به معیارهایی مناسب برای ارزیابی سهامهای پربازده و سرمایه گذاری در شرکتهایی که از آیندهی مالی بهتری برخوردار باشند؛ استفاده از نسبتهای مالی و به خصوص استفاده از نسبتهای بازار در بازارهای سرمایهی کشورهای مختلف رواج گستردهای دارد. آشنایی با این نسبتها و میزان ارتباط آنها با بازدهی آیندهی شرکتها و سهام آنها برای سرمایه گذاران امری ضروری است ( بریگام و همکاران[1]، 1999).
هدف از محاسبه نسبتهای مالی این است که بتوان بدان وسیله درباره یک صورت مالی قضاوت کرد. نسبتهای بازار که گروهی از نسبتهای مالی هستند؛ به نسبتهایی گفته میشود که از ارتباط بین یک قیمت بازاری (مانند قیمت یک سهم و یا ارزش کل شرکت) و یک محرک ارزشی شرکت (مانند درآمد، سود و غیره) به دست میآیند. بنابراین نسبتهای مذکور، یک مقیاس ترکیبی هستند که اطلاعات کلی درباره ارزش شرکت را در مقایسه با شرکتهای رقیب فراهم می کنند (پنمن، 2005).
پژوهشهای گستردهای در زمینه تشریح رفتار بازده سهام عادی صورت گرفته است که حاصل این تحقیقات ارائه مدلهایی است که دستخوش انتقادها و حمایتهای مختلفی بوده است. یکی از معروفترین این مدلها، مدل قیمت گذاری داراییهای سرمایهای (CAPM)[2] است. نتایج پژوهشهای گذشته در امریکا، ژاپن و سایر کشورهای پیشرفته حاکی از این است که این مدل توانایی لازم برای پیش بینی بازده سهام را ندارد و باید علاوه بر بتا متغیرهای دیگر را نیز در نظر گرفت. نتایج پژوهشها نشان میدهد که متغیرهایی مانند اندازه، نسبت سود به قیمت سهام، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، نسبت جریان نقدی به قیمت سهام و غیره؛ بازده سهام را بهتر از مدل CAPM پیش بینی می کند (سلیمی، 1383)
توضیحات گوناگونی در زمینه قدرت پیش بینی کنندگی این متغیرها برای پیش بینی بازدهی سهام ارائه شده است. به عنوان مثال فاما و فرنچ[3] (1993) معتقد هستند که صرف ریسکی که به کمک مدل قیمت گذاری داراییهای سرمایهای شارپ و لینتنر4 به عنوان پاداش منطقی ریسک در نظر گرفته میشود به طور کامل قابل توضیح نیست و ارتباطی که بین متغیرهای بنیادی و بازدهی سهام وجود دارد، نشانگر پاداش تحمل ریسک است. استفاده از نسبتهای بازار برای پیش بینی بازدهی سهام رواج زیادی دارد که می تواند بنابر دلایل زیر باشد( داموداران[4]، 2006):
– برای محاسبهی آن به زمان کمتر و منابع کمتری نسبت به تنزیل جریانهای نقدی نیاز است.
– کاربرد آنها آسانتر است.
– دفاع از آن آسانتر است.
– وضعیت حال حاضر بازار را منعکس می کند.
پژوهشهای زیادی در مورد بررسی توانایی نسبتهای مالی و بازار در ارزیابی وضع مالی شرکتها و پیش بینی آیندهی مالی آنها در بازارهای پیشرفته مالی دنیا صورت گرفته است. ارتباط معنیداری که بین متغیرهای بازار و بازدهی سهام وجود دارد؛ دلالت بر این دارد که کاربرد این متغیرها برای پیش بینی بازدهی آینده سودمند است. از طرف دیگر تفاوتی که بین قدرت پیش بینی کنندگی این متغیرها وجود دارد حاکی از آن است که برخی از این متغیرها برای پیش بینی بازدهی آینده سهام نسبت به سایر متغیرها از اهمیت نسبی بیشتری برخوردار هستند. اما پژوهشهایی که در زمینه ضرایب بازار در ایران صورت گرفته بسیار اندک و ناچیز بوده و کاربرد بسیاری از این نسبتها در بازار سرمایه ایران هنوز ناشناخته است.
از آنجاییکه بسیاری از سرمایه گذاران در بازار سرمایه ایران با این نسبتها آشنایی ندارند و با دانستن این موضوع که اهمیت مدیریت پورتفوی سهام[5] نسبت به تجزیه و تحلیل تک تک سهام، با ظهور سازمانهای مالی و صندوقهای سرمایه گذاری در بازار سرمایه ایران روز به روز بیشتر میشود، هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین نسبتهای بازاری و بازدهی پورتفوی سهام است.
- اهمیت و ارزش تحقیق:
نقش بازارهای مالی و سرمایهای جذب نقدینگی بخش خصوصی در قالب پساندازهای اندک و یا عمده و هدایت آنها به درون بخشهای تولیدی است. رسالت بازار سرمایه به عنوان بخشی از بازار مالی، انتقال وجوه از عرضهکنندگان (وام دهندگان- پساندازکنندگان) به متقاضیان (موسسههای تولیدی) است. روش های سرمایه گذاری از تنوع زیادی برخوردار هستند، صرف نظر از نوع و روش سرمایه گذاری، دو عامل” پیش بینی سرمایهگذار در مورد عواید قابل بازیافت از سرمایه گذاری” و ” منافع واقعی حاصل از سرمایه گذاری” از مهمترین ابعاد تصمیم گیری مالی محسوب میشوند (جعفری صمیمی و همکاران، 1383). در هر نوع سرمایه گذاری، سرمایهگذار به دنبال کسب بازده از سرمایه گذاری است. سرمایهگذار سعی دارد که از مقدار آتی بازده سهام شرکتها اطلاعاتی کسب کند. از طرفی یکی از متداولترین روش های تجزیه و تحلیل اطلاعات مالی، تهیه نسبت های مالی است. نسبت های مالی در حقیقت چکیده گزارش های مالی شرکتها میباشند که محتوای اطلاعات زیادی از وضعیت درونی شرکت را ارائه میدهند. در بازارهای سرمایه کشورهای توسعه یافته، سرمایه گذاران از نسبتهای بازار که بخشی از نسبتهای مالی هستند، استفاده زیادی می کنند. اما بکارگیری این نسبتها در بازار سرمایه ایران در مقایسه با بازارهای پیشرفتهی مالی اروپا و امریکا کمتر است و گر چه از بعضی از این نسبتها در بازار بورس ایران استفاده میشود اما تعدادی از این نسبتها تا حدودی ناشناخته ماندهاند. این پژوهش تلاش دارد؛ ارتباط بین بازدهی پورتفوی سهام و نسبتهای بازار آن را مورد بررسی قرار دهد و بدین طریق راه را برای انتخاب سهامهای برتر باز کند. امید است با بهره گرفتن از نتایج این پژوهش؛ سرمایه گذاران در بازار سرمایه ایران بتوانند سهام شرکتهای برتر را انتخاب کرده و بدین طریق به کارایی بیشتر بازار سرمایه و تخصیص بهینه سرمایه در ایران کمک شود.
تعداد صفحه :116
قیمت : 14700 تومان
