دانشگاه شیراز
پایان نامه کارشناسی ارشد رشته کشاورزی
عنوان :
مطالعه هیستومورفومتریک عصب سیاتیک در سنین مختلف جوجه گوشتی
برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده فارسی
بعضی از پارامترهای مورفومتریک عصب سیاتیک چپ و راست در سنین مختلف جوجه گوشتی بوسیله میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. برای این مطالعه تعداد20 جوجه گوشتی را در 4 سن مختلف دوره پرورشی در روزهای7، 14، 26 و 40 روز و در هر سن 5 قطعهانتخاب شدند و حیوانات را بصورت انسانی کشته و سپس قطعاتی از اعصاب سیاتیک چپ و راست گرفته شدند.
قطعات عصب سیاتیک به منظور پایداری، در فرمالین بافر 10% غوطهور شدند و رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و ماسون تری کروم سبز برای مقاطع میکروسکوپ نوری انجام شد.
ضخامت اپینوریوم، پری نوریوم، اندونوریوم و غلاف میلین، قطر اکسون میلینه، قطر دسته عصبی و قطر کلی الیاف عصبی میلینه، فاصله دو گره رانویه و تراکم الیاف عصبی میلینه در یک میلیمتر مربع محاسبه شدند و بین سنین مختلف و سمت راست و چپ مقایسه شدند. نتایج نشان داد که ضخامت اپینوریوم، پرینوریوم و اندونوریوم و قطر دستهعصبی در عصب سیاتیک سمت چپ در سنین مختلف دوره پرورشی جوجه گوشتی در مقایسه با عصب سمت راست بیشتر میباشد در حالی که قطر اکسون و قطر الیاف عصبی میلینه، ضخامت غلاف میلین، فاصله دو گره رانویه و تراکم الیاف عصبی میلینه در عصب سیاتیک سمت راست بیشتر از سمت چپ میباشد.
فهرست مطالب
عنوان صفحه
چکیده
فصل اول: مقدمه و هدف 5
فصل دوم: کلیات 6
1-2- جنینشناسی 6
2-2- بافتشناسی 6
3-2- آناتومی 10
فصل سوم: مواد و روش کار 13
1-3- مواد مصرفی 13
2-3- وسایل مورد نیاز 13
3-3- روش کار 14
4-3- آنالیز آماری 16
فصل چهارم: نتایج 17
فصل پنجم: بحث 27
پیشنهادات 31
چکیده انگلیسی 32
منابع 33
مقدمه و هدف
عصب سیاتیک بزرگترین و طویلترین عصب در بدن میباشد. این عصب از شاخه شکمی اعصاب انتهای نخاع کمری و اول خاجی منشأ میگیرد و به اکثر عضلات پا عصب دهی میکند.
این عصب به عنوان یک مدل برای مطالعات مورفومتریک روی اجزای میلینه و غیرمیلینه اعصاب محیطی مورد استفاده قرار میگیرد.
تاکنون مطالعاتی روی این عصب در قورباغه (9) و موش صحرایی (14,11) صورت گرفتهاست و مطالعات دیگری بر روی عصب سیاتیک خرگوش نر و ماده (19) و گوسفند نر و ماده در مرحله نوزادی (1)، بلوغ جسمی(6) و بلوغ جنسی (4) صورت پذیرفتهاست.
چون تاكنون مطالعات هیستومورفومتریک بر روی عصب سیاتیک در سنین مختلف جوجه گوشتی انجام نشدهاست لذا تصمیم گرفتهشد تا فاکتورهای بافت شناسی این عصب محیطی از قبیل میانگین تعداد الیاف عصبی در هر میلیمتر مربع، قطر دسته عصبی، فاصله بین گرههای رانویه، ضخامت اپینوریوم، ضخامت پرینوریوم، ضخامت اندونوریوم، قطر الیاف عصبی میلینه، قطر اکسون و ضخامت غلاف میلین را با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار داده تا اطلاعات بدست آمده از این تحقیق در مباحث بافت شناسیپایه، پاتولوژی و بالینی مورد استفاده قرار گیرد.
فصل دوم
کلیات
1-2- جنینشناسی
1-1-2- طرز تشکیل اعصاب محیطی
اندکی پس از اتصال چینهای عصبی و جدا شدن لولهی عصبی از اکتودرم سطح رویی، تودهای از سلولهای مشتق شده از نورواپیتلیوم در سطح پشتی لوله عصبی متمرکز میشوند. این توده که ستیغ عصبی نامیده میشود، بخش اعظم سلولها از جمله نورونها و سلولهای شوان واقع در دستگاه اعصاب محیطی[1] را بوجود میآورد. سلولهای ستیغ عصبی علاوه بر تشکیل نورونها، سلولهای فرعی و پشتیبان یا گلیا درون عقدهها و کلیه سلولهای شوان پوشاننده اعصاب محیطی را به وجود میآورند (4).
2-2- بافت شناسی
دستگاه اعصاب محیطی شامل اعصاب نخاعی، سری و خودکار میباشد. اعصاب سری از مغز منشأ میگیرند و از حفره سری خارج میشوند. اعصاب نخاعی از طناب نخاعی منشأ میگیرند و از کانال مهرهای خارج میشوند. یک عصب معمولاً شامل تعدادی اکسون به همراه سلولهای شوان میباشد و اینها بوسیله بافت پیوندی پوشیده میشوند(4).
لغت فیبر عصبی شامل اکسون با پوشش شوان ویا میلین اکسون غیرمیلینه میباشد. فیبر عصبی به آوران و وابران تقسیم میشود (10).
1-2-2- غلاف میلین
مطالعه برش عرضی از فیبرهای میلینه دستگاه عصبی محیطی بوسیله میکروسکوپ نوری نشان میدهد که هر اکسون بوسیله یک غلاف میلین محصور شدهاست. با استفاده از میکروسکوپ الکترونی میتوان سلولهای شوآن و غشاء پایه مربوط به آن و همچنین غلاف میلین را که از لایههای متعددی از غشاء پلاسمایی سلولهای شوان ساخته شدهاست،را مشاهده نمود(10).
در برش طولی از فیبرهای میلیندار مشخص میشود که غلاف میلین از سلول شوان درست شدهاست و این غلاف بوسیله یک سری فاصله (فضا)[2] جدا شده است. این فضا یا فاصله را گره رانویه میگویند. به فاصله بین دو گره، میان گره[3] میگویند که شامل یک سلول شوان میباشد و به ناحیهای که گره رانویه وجود دارد مجاور گرهای[4] میگویند.
در این ناحیه زوائد در هم فرورفته سلول شوان بطور ناقص گره را میپوشانند. این زوائد در جهت عکس اکسون میباشند. غشاء پایه پیوستهای در خارج سلول شوآن وجود دارد (10).
در دستگاه عصبی مرکزی غلاف میلین بوسیله سلول الیگودندروسیت[5] تشکیل میشود و یک الیگودندروسیت به تنهایی در فضای میان گرهای حدود 50 فیبر میلینه را میتواند در برگیرد (10). ناحیه میان گرهای در دستگاه عصبی مرکزی به ضخامت این ناحیه در دستگاه عصبی محیطی نیست. گرهها در دستگاه عصبی مرکزی نسبت به دستگاه عصبی محیطی گستردهتر هستند. غلاف میلین بصورت عایقی برای جریان الکتریسیته میباشد، در نتیجه جریان پتانسیل عمل[6] در اکسونهای میلینه مثل اکسونهای غیرمیلینه بصورت مداوم جریان ندارد و به این جریان اصطلاحاً انتقال جهشی[7] میگویند که انتقالی سریعتر اکسونهای غیرمیلینه دارد (10).
هرچه ناحیه بین گرهای طویلتر باشد، انتقال پیام سریعتر است. بین طول ناحیه بین گرهای و ضخامت غلاف میلین نسبتی وجود دارد و هر دو با قطر اکسون در ارتباط هستند. اکسونی که بیشتر رشد میکند مثل اندامهای حرکتی، ناحیه میان گرهای طویلتری دارند تا اکسونهایی که کوتاهترند مثل سلولهای عصبی موجود در مغز (10و 22).
دوره میلینه شدن اعصاب خودکار موش صحرایی بعد از اینکه اکسونهای جدید نیز به عصب اضافه میشوند، هنوز ادامه مییابد (14).
گوترچ[8] و دایک[9] (1970) و یاکوبز[10] و لاو[11] (1985) عنوان نمودند که تعداد جمعیت اکسونها در طفولیت (بچگی) کامل میشود (16و 17)، در حالی که در قورباغه در طول رشد بدن الیاف جدید به عصب سیاتیک اضافه میشوند (9) و در ماهی قزلآلا نیز با رشد بدن و رشد چشم الیاف جدید به عصب بینایی اضافه میشوند (18).
تعداد صفحه :35
قیمت : 14700تومان
