(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
فصل اول
مقدمه و هدف
مقدمه و هدف
استافیلوكوكها، باكتریهای گرم مثبت و كروی شكل بوده كه به صورت خوشه های نامنظمی قرار میگیرند. این ارگانیزم بدون حركت است و اسپور تولید نمیكند. این باكتریها در انواع مختلفی از محیطهای كشت تكثیر یافته و دارای فعالیت متابولیكی شدید هستند، كربوهیدارتها را تخمیر كرده و رنگدانههایی به رنگ سفید تا زرد رنگ (طلایی) تولید میكنند. استافیلوكوكها با تولید كاتالاز از استرپتوكوكها تفریق داده میشوند.
استافیلوکوکوس آرئوس[1] كوآگولاز مثبت بوده كه همین امر آن را از انواع دیگر استافیلوكوكها متمایز میسازد. خواص بیماریزایی استافیلوکوکوس آرئوس به طور عمده به علت فاكتورهای متنوع حدت از قبیل فاکتور جمع کننده[2]، کواگولاز[3]، پروتئینA[4]، انتروتوکسینها، توکسینهای اکسفولیاتیو[5]، نوکلئاز[6] و همولایزینها [7] است (تاج بخش، 1376).
استافیلوکوکوس آرئوس جزء فلور نرمال پوست و بینی است. این باكتری پاتوژن عمدهای برای انسان و حیوان محسوب میشود.
این باكتری باعث ایجاد طیف وسیعی از بیماری در انسان از عفونت خفیف پوستی تا زخمهای عفونی یا عفونتهای جدی از قبیل سپتیسمی[8]، اندوکاردیت[9]، عفونت استخوان[10] و سندرم شوك سمی[11] میشود به خصوص به طور عمده نوعی از مسمومیت غذایی توسط این باكتری به وسیلهی یک انتروكسین مقاوم به حرارت ایجاد میشود.
استافیلوکوکوس آرئوس همچنین در حیوانات دوشا و به خصوص در حیوانات مبتلا به ورم PESTAN(به خاطر محدودیت سایت در درج بعضی کلمات ، این کلمه به صورت فینگیلیش درج شده ولی در فایل اصلی پایان نامه کلمه به صورت فارسی نوشته شده است)[12] به عنوان یك پاتوژن واگیردار است. ورم PESTAN(به خاطر محدودیت سایت در درج بعضی کلمات ، این کلمه به صورت فینگیلیش درج شده ولی در فایل اصلی پایان نامه کلمه به صورت فارسی نوشته شده است) یك بیماری عفونی مهم در گاوهای شیری در سراسر جهان است.
بیش از 80 درصد از سویههای استافیلوکوکوس آرئوس آنزیم پنیسیلیناز[13] تولید میكنند. آنتیبیوتیكهای بتا-لاكتام از قبیل متیسیلین به پنیسیلیناز مقاوم هستند و به طور گسترده برای درمان عفونتهای استافیلوکوکوس آرئوس استفاده میشوند.
مقاومت دارویی استافیلوکوکوس آرئوس به متیسیلین (MRSA) به صورت اولیه در سال 1961 مطرح شد و اولین مدارک وقوع عفونت در سال 1968 شرح داده شد. سویههای MRSA در بسیاری از بیمارستانهای سراسر جهان از سال 1970 گسترش پیدا کرد به گونهای که عفونتهای MRSAدر سال 1995، 22 درصد از عفونتهای استافیلوکوکی گزارش شده است در حالی که در سال 2004 به 63 درصد افزایش یافته است. در سال 1991 شیوع استافیلوکوکوس آرئوسهای مقاوم به پنیسیلین 91 درصد بود در حالی که استافیلوکوکوس آرئوسهای مقاوم به متیسیلین، 29 درصد بود و اکنون مقاومت استافیلوکوکوس آرئوس به متیسیلین و داروهای گوناگون دیگر افزایش یافته است.
در سال 1970، MRSA به عنوان یك مشكل جدی در آمریکا مطرح شد. سویه های MRSA به آنتیبیوتیكهای بتا-لاكتام، شامل همهی بتا-لاکتام های مقاوم به پنی سیلیناز مقاوم هستند. این مقاومت عمدتاً وابسته به ژن mecA است. این ژن پروتئین متصل شونده به پنیسیلین (PBP2α[14]) را کد می کند و بنابراین به عنوان یک مولکول شاخص مورد قبول است. PBPs آنزیمهای ضروری هستند که برقراری ارتباطهای متقاطع بین زنجیرههای موازی (مجاور)[15]پپتیدوگلیگانها را در دیوارهی سلولی باکتریها کاتالیز می کنند و هدف آنتیبیوتیک متیسیلین در سویههای استافیلوکوکوس آرئوس حساس است.
شكل اولیه انتقال MRSA به صورت شخص به شخص و از طریق تماس مستقیم است. این باكتری از طریق لوازم بهداشتی شخصی از قبیل حوله و یا تیغ كه با عفونت پوستی تماس داشته می تواند منتقل شود. هم چنین تماسهای سطحی از جمله استفاده از بانداژهای آلوده شده با MRSA و یا افرادی كه ذات الریه MRSA دارند میتوانند از طریق سرفه كردن عفونت را منتقل كنند. افرادی که در بیمارستانها کار می کنند سرعت جایگزینی بالاتری نسبت به افراد عادی دارند.
هدف از این مطالعه: بررسی وجود یا عدم وجود ژن مقاومت به متی سیلین در استافیلوکوکوس آرئوسهای جدا شده از منابع مختلف از جمله مواد غذایی، اسکناس، ورم PESTAN(به خاطر محدودیت سایت در درج بعضی کلمات ، این کلمه به صورت فینگیلیش درج شده ولی در فایل اصلی پایان نامه کلمه به صورت فارسی نوشته شده است) و عفونت های انسانی مورد تایید قرار گرفته توسط تستهای بیوشیمیایی، با توجه به نقش این باکتری در ایجاد طیف گسترده ای از بیماریها در انسان و حیوانات و شیوع این بیماریها و پیشگیری از گسترش آن در انسان و حیوانات و مقاوم شدن این باکتری در مقابل آنتی بیوتیک متی سیلین، میباشد.
فصل دوم
کلیات
کلیات
1-2- جنس استافیلوکوکوس
این جنس در خانوادهی میکروکوکاسه[16] قرار دارد. استافیلوکوکوس اولین بار درسال 1878 توسط کخ[17] درچرک مشاهده شد و در سال 1880 توسط پاستور[18]در محیط مایع کشت گردید و روزنباخ[19] در سال 1884 کشت خالص باکتری را تهیه نمود (طباطبایی و فیروزی، 1380). نام استافیلوکوکوس از لغات یونانی استافیل[20] به معنی خوشه انگور و کوکوس به معنی حبه منشأ گرفته است (کوین و همکاران، 2011). در این جنس گونههای متعددی وجود دارد که در این میان استافیلوکوکوس آرئوس در ایجاد بیماری دارای اهمیت ویژه ای است (طباطبایی و فیروزی، 1380).
2-2- خصوصیات ظاهری
استافیلوکوکها، سلولهای کروی با قطر حدود یک میکرون و گرم مثبت هستند که به صورت خوشه های نا منظم شبیه انگور قرار میگیرند. کوکوسهای منفرد، دو تایی، چهار تایی و زنجیرهای هم درگسترشهای تهیه شده از محیطهای کشت مایع دیده میشوند (طباطبایی و فیروزی، 1380).
کوکوسهای جوان شدیدا گرم مثبت هستند اما در کشتهای کهنه تعداد زیادی از باکتریها به صورت گرم منفی رنگ میگیرند. استافیلوکوکوسها بیحرکت بوده و اسپور تولید نمی کنند. دو ترکیب اصلی دیواره سلولی آنها پپتیدوگلیکان[21] و تیکوئیک اسیدهای[22] وابسته است (طباطبایی و فیروزی، 1380).
این باکتریها کربوهیدراتها را تخمیر نموده و رنگدانههایی را تولید می کنند که از سفید تا زرد پر رنگ متغیر میباشند (بروکس وهمکاران، 2010).
3-2- گونههای استافیلوکوکوس
جنس استافیلوکوکوس حداقل 30 گونه دارد (بروکس و همکاران، 2010). رایج ترین گونهای که با بیماری انسان مرتبط هست استافیلوکوکوس آرئوس میباشد (بیماریزا ترین و شناخته شده ترین عضو این جنس). استافیلوکوکوس اپیدرمیس[23]، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس[24]، استافیلوکوکوس کاپیتیس[25] و استافیلوکوکوس همولایتیکوس[26] جزء گونههای این جنس میباشند (موری و همکاران، 2009). استافیلوکوکوس آرئوس کواگولاز مثبت هست که وجه تفریق آن از سایر گونه ها می باشد. استافیلوکوکوس آرئوس یک پاتوژن مهم برای انسان میباشد. تقریبا همه افراد در طول زندگی با بعضی از عفونتهای ناشی از استافیلوکوکوس آرئوس روبرو شده اند. استافیلوکوکوسهای کواگولاز منفی نیز به عنوان فلور نرمال انسان هستند و گهگاهی باعث عفونت میشوند. تقریبا 75 درصد عفونتهایی که توسط استافیلوکوکوسهای کواگولاز منفی ایجاد میشود ناشی از استافیلوکوکوس اپیدرمیس میباشد (بروکس و همکاران، 2010). اکثر گونههای استافیلوکوکوس بی هوازی اختیاری میباشند بجز استافیلوکوکوس آرئوس تحت گونه انیروبیوس[27] و استافیلوکوکوس ساکارولیتیکوس[28] که این دو در محیط بی هوازی رشد می کنند (وین و همکاران، 2006). از تستهای بیوشیمیایی ساده میتوان برای تفریق استافیلوکوکوس آرئوس از سایر استافیلوکوکوسها استفاده کرد. استافیلوکوکس آرئوس نسبت به تستهای کواگولاز، ترمونوکلئاز، آلکالین فسفاتاز، تخمیر مانیتول واکنش مثبت نشان می دهد. تفریق استافیلوکوکوسهای کواگولاز منفی پیچیدگی بیشتری دارد و در آزمایشگاهها معمول نمیباشد (موری و همکاران، 2009).
[1]Staphylococcus aureus
[2] Clumbing factor
[3] Coagolase
[4] Protein A
[5] Exfoliative toxins
[6] Nuclease
[7] Hemolysins
[8] Septicemia
[9] Endocarditis
[10] Ostitis
[11] Toxic shock syndrome
[12]Mastitis
[13]Penicillinase
[14]Penicillin-binding protein
[15]Transpeptidation cross linking
[16]Micrococcaceae
[17] Koch
[18] Pasteur
[19] Rosenbach
[20] Staphyle
[21]Peptidoglycan
[22] Teichoic acid
[23]S. epidermidis
[24] S. saprophyticus
[25]S. capitis
[26]S. hemolyticus
[27] S. aureus spp. anaerobius
[28]S. saccharolyticus
تعداد صفحه : 69
قیمت :14700 تومان
